Langs de Donau
Reisverslag van de fietstocht van Ria, Evert, Corry en Fred van Passau naar Wenen, langs de Donau.
vrijdag 14 september 2012
Passau - Alphen a/d Rijn - Santpoort-Noord
14-9-2012
Vandaag begon dan weer de terugtocht naar huis. Eerst hebben wij rustig ontbeten, het was gelukkig niet zo druk als vorige week bij ons vertrek van de fietstocht. Terwijl de mannen de auto inlaadden, was natuurlijk snel gebeurd, hebben de dames boodschappen voor onderweg gedaan bij de supermarkt naast het hotel. Om 9.30 uur zijn we vertrokken en reden door Passau naar de A3. Tussen Deggendorf en Straubing hebben we voor de eerste keer de tank volgegooid. vanaf Passau tot Regensburg passeerden wij nog 5x de Donau. Even voorbij de kruising met de A73 naar Bamberg zijn we gestopt voor een plas en drink pauze. Ook werd er van chauffeur gewisseld. Bij vertrek was het bewolkt en enigszins mistig, maar inmiddels was het zonnetje gaan schijnen en was de temperatuur aangenaam. Ter hoogte van Wiesbaden zijn we een half uurtje, van 14.15 tot 14.45 uur, gestopt om wat te eten. Er waren daar enkele picknick tafels en het zonnetje scheen zeer aangenaam. Omdat er ter hoogte van Keulen filemeldingen waren, besloten we de A4 richting Aken aan te houden. Daarna werd er bij de afslag Köln-Eifeltor nogmaals gestopt om te tanken. Helaas raakten wij daarna even een in file, maar gelukkig duurde dat niet lang. Omdat er voor de A61 richting Venlo een file werd aangekondigd werd verder over de A4 gereden naar Aken en Zuid Limburg. Via A76, A2 en A12 kwamen wij om 19.15 uur aan in Alphen. Na Keulen hadden wij onderweg wat last gehad van enige buien.
Ria zorgde voor lekkere tomaten soep,en wij hadden nog broodjes over van de tocht. Met de eitjes, die wij 's ochtends uit het hotel hadden meegenomen, smaakte het ons weer goed. Corry en ik waren daarna snel terug in Santpoort, waarmee een einde was gekomen aan deze heerlijke vakantie.
donderdag 13 september 2012
Wenen - Passau (bus)
13-9-2012 Wenen - Passau
We moesten vandaag vroeg opstaan, dus stond de wekker om kwart voor zes. We werden echter gewekt om 7.20 uur door Ria en Evert, die klaar waren om te gaan ontbijten. De wekker hadden we even niet gehoord Noodgedwongen hebben wij ons in record tempo aan gekleed en zaten toch nog om 7.30 aan het ontbijt. Daarna nog even naar de kamer om de tanden te poetsen en alle bagage te pakken. Cor en ik waren zowaar eerder beneden in de hal dan Ria en Evert, die in de regel wat vlotter waren dan wij. Wij kwamen er na een poosje achter dat de bus al bij het hotel stond te wachten. Hij kon echter niet voor de deur komen omdat er nog een aanhanger achter zat voor fietsen die mee retour gingen. Iets later dan gepland vertrok de bus door zijn tocht door Wenen om andere gasten bij andere hotels op te halen. Wij zaten prinsheerlijk op de voorste rij en hadden goed uitzicht op de weg. Door de drukte in Wenen deed de bus er zeker 2 uur over om iedereen op te halen. Het ging daarna, eenmaal de stad uit, via de snelweg A1 richting Passau. Na een kleine 2 uur rijden werd er even gestopt voor een plaspauze. Wij hebben ook nog gauw een kop chocomel gedronken. Voorbij Linz verliet de chauffeur de snelweg en vervolgde zijn weg via provinciale wegen. Leuk was dat wij langs punten kwamen die wij met de fiets ook hadden aangedaan. De laatste 40 km reden wij zelfs langs de Donau terug naar Passau. Bij het hotel stapte iedereen uit en veel deelnemers gingen meteen met de auto richting huis. Wij zochten de kamers op, die gelukkig al beschikbaar waren. Ik had even behoefte om op bed te liggen en heb een uiltje geknapt. Evert en Ria hadden onderwijl de auto opgehaald, die bij het fietsen uitgiftepunt stond. Een uur later zijn we Passau ingelopen en hebben het winkelgebied doorkruist. In een leuk winkeltje hebben zowel Ria en Evert, als wij wat leuke dingen gekocht. In het grote winkelcentrum hebben wij wat gedronken en gegeten. s'Avonds hebben we in het restaurant van het hotel gegeten.
woensdag 12 september 2012
Mautern - Wenen
12-9-2012 Mautern - Wenen
Na een goed ontbijt zijn we snel weggegaan. Om 9.15 uur zaten we al op de fiets. Het was vandaag zwaar bewolkt en de voorspelling was dat het ging regenen. Maar met vertrek was het nog droog en redelijk warm. We zijn doorgereden tot even voor Zwentendorf, waar we bij een restaurant onze gebruikelijke Heize choco met Kuche genuttigd hebben. Het restaurant stond vlak voor de nooit in gebruik genomen kerncentrale. Zo te zien werd er nog wel onderhoud gepleegd. Na deze stop zijn we in een stuk doorgereden naar Greifenstein, terwijl de lucht achter ons steeds donkerder werd. Alle plaatsjes, zoals Tulln, lieten we links, of eigenlijk rechts, liggen. Om kwart voor twee waren wij bij ons einddoel, Gasthaus Braune Bär, waar we de fietsen konden inleveren. Voordat wij op de trein stapte hebben wij er nog wat gedronken. Wij moesten bij station Wien Kahlenbergerdorf uitstappen. Maar dit station werd niet vermeld en uiteindelijk kwamen wij uit bij het eindstation in Wenen. Navraag leerde ons dat dit station, hoewel het op ons kaartje werd vermeld, niet bestond. Met de U-bahn kwamen wij via een omweg uiteindelijk toch bij het hotel uit. Net toen we hier naar binnen gingen, begon het te regenen. We kregen een zeer luxe kamer, waar alles beter was dan wij tot nu toe gewend waren. Na ons in 3 kwartier gedoucht en omgekleed te hebben zijn we weer naar de ondergrondse gegaan. We hebben gegeten in het sushi restaurant, dat wij bij ons vorige bezoek aan Wenen in 2011 ook hadden bezocht. Ook deze keer smaakte het ons weer uitstekend.
dinsdag 11 september 2012
Aggstein - Mautern
11-9-2012 Aggstein - Mautern
Wij zaten deze morgen aan een keurig gedekte tafel met wit tafelkleed. Zo is de ene dag weer heel anders dan de andere. De uitdaging vandaag was naar de ruïne van Aggstein lopen, over een weg met een steigingspercentage van 20% en 2,5 km lang. Vol goede moed zijn we begonnen. Na een poos lopen waren de mannen iets uitgelopen op de dames. Ineens kwam er een Duitse wagen voorbij, met achterin de beide dames. Zij hadden een lift gekregen. De heren moesten toen nog 500 meter en waren al snel ook boven. Het laatste stuk was niet meer zo steil. Totaal was het 45 minuten lopen De burcht was deels gerestaureerd en je had een mooi uitzicht over de Donau vallei.
Na alles bekeken te hebben, inclusief maquette en geschiedenis, zijn we weer begonnen aan de afdaling. Na 40 minuten waren wij weer beneden bij de fietsen, die wij bij de boerderij hadden mogen laten staan. Wij besloten, als beloning van de zware tocht, om 500 meter verderop chocolade en apfelstrudle ( ja weer!) te nemen, bij het Gasthof, waar wij gisteren ook hadden gegeten. Daarna begon pas echt de fietstocht, die vandaag niet zo lang was ( ca 24 km). We reden langs hoge rotsen, door dorpjes en door fruit en wijngaarden. We hebben even gerust bij de pont van Weissenkirchen. Deze pont hing aan een lange kabel die over de Donau was gespannen. Met behulp van zijn roeren bracht de pontbaas de pont van de ene naar de andere kant, puur op de stroom van de Donau.
Bij het volgende pontje, een voetveer, staken wij de rivier over om het dorpje Dürnstein te bezoeken, met de opvallende blauwe kerktoren. Voor veel geld kon je de kerk vsn binnen bezoeken. Dat hebben we dus niet gedaan. Na het dorpje, dat een middeleeuwse sfeer uitstraalde, rondgelopen te hebben, hebben we langs de waterkant een appeltje genuttigd. Het was inmiddels behoorlijk warm geworden, dus zochten we steeds de schaduw op.
Het laatste stuk naar onze volgende overnachtingsplaats was nog maar 5 km fietsen. Via de brug kwamen wij aan de overkant bij Mautern. Het opgegeven adres, vlakbij het centrum van dorpje, vonden wij al snel. Na de bagage naar de kamers gebracht te hebben, zijn we tegenover het stadhuis wen ijsje gaan eten. Daarna hebben wij ons opgeknapt om later op hetzelfde pleintje te gaan eten in de Gasthof tegenover het stadhuis. We konden gelukkig eten op het binnenpleintje van wat eens een boerderij geweest moet zijn. We hebben er prima gegeten. Later, weer terug bij ons nachtverblijf, hebben we nog een tijdje gezellig op het binnenplaatsje zitten kletsen bij kaarslicht onder het genot van een wijntje. De hemel was nog steeds wolkeloos en het steelpannetje goed zichtbaar. Heel romantisch allemaal.
maandag 10 september 2012
Mittereichen - Aggstein
10-9-2012 Mittereichen - Aggstein
Opvallend was, hoewel daar niets mis mee is, dat wij zelf ons bord en bestek moesten pakken. Er was niet gedekt. Het ontbijt was goed maar eenvoudig. Na het eten hebben wij eerst rondgelopen over de boerderij. Er waren koeien, stieren, kippen en nog wat andere dieren.
Rond tien uur zijn wij op de fiets gestapt. Het gong eerst bergafwaarts naar de Donau. Wij kwamen door verschillende dorpjes en bereikten na 1,5 uur stug doorfietsen het plaatsje Melk. De fietsen hebben wij op het dorpsplein neergezet en zijn te voet naar het Bendicteiner klooster omhoog gelopen.
Wij werden door een duidelijk sprekend meisje met Oostenrijkse tongval, met een groep rondgeleid. Het was zeer interessant en zeker de moeite waard. Wij hebben er de nodige foto's gemaakt. De kerk, in Barok steil was zeer indrukwekkend. Het was inmiddels midden op de dag en behoorlijk warm geworden. Ook was het tijd om iets te gaan drinken. Beneden in het dorpje vonden wij bij een Konditorei een elke in de schaduw. Wij namen er de gebruikelijke warme chocolade met een apfelstrudle. Corry en Ria wilden nog even door de tuin van het klooster lopen en gingen weer naar boven. Evert en ik zijn met een drankje op het terras blijven wachten. Toen de dames terug waren hebben wij er nog een ijsje genomen.
Na nog een kleine 10 km fietsen en een steile klim halverwege kwamen wij bij onze volgende eindbestemming.
Wij werden vriendelijk ontvangen door de vrouw des huises. Zoals gebruikelijk hebben wij ons eerst verfrist door het nemen van een douche. Half zes zijn we lopend naar het 500 meter verder gelegen Gasthaus gegaan, waar we buiten op het terras lekker hebben gegeten. Weer terug op de boerderij zaten wij nog een tijdje buiten met andere gasten, 2 oudere mensen uit Duitsland. Zij wonen in het Harz gebied in het voormalige Oost-Duitsland. Het bleek dat zij al vaker op dit adres hadden gelogeerd. Eerst dronken wij Marile-obst, obst van abrikozen. Iets over negenen zochten we de kamer op. Omdat er geen TV was, zat er niets anders op, dan op tijd naar bed te gaan.
zondag 9 september 2012
Mitterkirchen - Mittereichen
9-9-2012, Mitterkirchen - Mittereichen(Sarling)
Na een goed ontbijt namen wij afscheid van de Radler bauernhof van familie Moos. Het weer was weer uitstekend: zon! Wij hadden een vlotte tocht, deels door het achterland, deels langs de Donau. Vlak voor Grein namen we een rustmoment om foto's te nemen.
In Grein hebben we de fietsen neergezet en zijn het dorpje ingelopen. Natuurlijk werd de kerk bekeken, waar net een doop was begonnen. Het zingen van 3 vrouwen, onder begeleiding van een gitaar klonk goed. De dominee was nauwelijks te volgen. Na een poos, het duurde allemaal wel erg lang, zijn we toch maar weer naar buiten gegaan. Op een rustig terrasje hebben wat gedronken en gegeten. Er waren nog maar 2 apflestrudles, dus namen de dames een ander gebakje. We hebben daarna alles eerlijk gedeeld. Omdat je vanaf Grein langs de hoofdweg moest rijden besloten wij met het pontje naar de rechter oever te gaan.
Deze weg was in ieder geval redelijk rustig. Tot Ybbs hadden we een beetje last van tegenwind. Bij de dam voor Ybbs besloten we eerst naar Persenbeug aan de andere kant te fietsen. Er bleek hier echter weinig te beleven, dus gingen we weer terug en reden Ybbs binnen. Daar vonden wij een terras waar ijs was te krijgen. Wij hebben hier een tijdje gezeten, tenslotte waren wij al vlak bij ons doel. Op hetzelfde pleintje was een soort Italiaanse markt, maar de marktkooplui hadden maar weinig te doen wegens gebrek aan belangstelling. Om de volgende boerderij voor de nacht te bereiken moesten wij bij Sarling afslaan onder het spoor door. Wij dachten snel bij de boerderij aan te komen, maar dat viel tegen. Pas 2 gehuchten verder, zo'n 3 km verder en steil omhoog, vonden we de boerderij.
Wij troffen daar de vrolijke boerin, type Marion van de hoek, die duidelijk uitlegde wat wij konden verwachten. De kamers zagen er uitstekend uit. Gelukkig konden wij hier ook eten, want terug rijden naar Sarling zagen wij niet zitten. Na ons opgeknapt te hebben zijn we rond 6 uur buiten wat gaan drinken. Later kregen wij soep en een gebakken ei, vleeswaren en 2 stukken brood. Het smaakte ons weer prima. Met een Nederlands echtpaar, dat wij in de vorige boerderij ook al hadden ontmoet, hebben wij gezellig zitten praten. Toen het donker was geworden, zijn we naar binnen gegaan.
zaterdag 8 september 2012
Feldkirchen - Mitterkirchen
8-9-2012 Feldkirchen - Mitterkirchen
De bagage moest om 9.00 uur ingeleverd worden. Daarna zijn we gaan ontbijten. Rond 10 uur stapten we op de fiets. Eerst via de brug terug naar de rechter oever en vervolgens naar Eferding, ongeveer 3 km van de Donau. Daar zijn we op de trein gestapt (zat in de reis) naar Linz. Hier moesten wij even onze eigen weg vinden, omdat de treinreis niet in ons routeboek stond beschreven. We reden dwars door de stad naar de Donau. Daar zagen wij een vrachtboot varen, met een hele aparte deklading, die wij s'ochtends langs het hotel hadden zien varen. Bij de reisbescheiden zaten ook vrijkaartjes voor de tram naar de Pöstlingberg. Na even vragen vonden wij de opstapplaats van deze tram. Deze tram bracht ons over een smal en steil spoor omhoog maar de berg, waar vandaan we een mooi uitzicht hadden op de stad Linz.
Na op een terrasje wat gedronken en gegeten te hebben, zijn we nog even een kijkje gaan nemen in de kerk, die heel dominant zichtbaar is vanuit de omgeving. Het was inmiddels al 14.00 uur toen wij weer op de fiets zaten richting ons einddoel, ca 45 km verder. In Mauthausen, onder de bomen ter hoogte van het pontje naar Enns, hebben we een appeltje gegeten. We hebben vanaf Linz steeds over de linker oever van de Donau gereden. In Mitterkirchen hebben getracht een ijsje te scoren, maar helaas was in dit dorp weinig vertier. Wel vonden wij daarna al snel onze eindbestemming, de Radler boerenhoeve van familie Moos. De heer Moos sr. bracht ons met de lift en de al aanwezige bagage naar de eerste verdieping, waar onze kamers waren. Ria en Evert hadden de "gele", en wij de "oranje" kamer. Het zag er verzorgd uit. Later hebben wij buiten, onder een afdak, gegeten. Brood met vleeswaren, kaas en groenten van de boerderij. Het smaakte ons prima.
Abonneren op:
Posts (Atom)