Aggstein - Mautern

11-9-2012 Aggstein - Mautern Wij zaten deze morgen aan een keurig gedekte tafel met wit tafelkleed. Zo is de ene dag weer heel anders dan de andere. De uitdaging vandaag was naar de ruïne van Aggstein lopen, over een weg met een steigingspercentage van 20% en 2,5 km lang. Vol goede moed zijn we begonnen. Na een poos lopen waren de mannen iets uitgelopen op de dames. Ineens kwam er een Duitse wagen voorbij, met achterin de beide dames. Zij hadden een lift gekregen. De heren moesten toen nog 500 meter en waren al snel ook boven. Het laatste stuk was niet meer zo steil. Totaal was het 45 minuten lopen  De burcht was deels gerestaureerd en je had een mooi uitzicht over de Donau vallei.

Na alles bekeken te hebben, inclusief maquette en geschiedenis, zijn we weer begonnen aan de afdaling. Na 40 minuten waren wij weer beneden bij de fietsen, die wij bij de boerderij hadden mogen laten staan. Wij besloten, als beloning van de zware tocht, om 500 meter verderop chocolade en apfelstrudle ( ja weer!) te nemen, bij het Gasthof, waar wij gisteren ook hadden gegeten. Daarna begon pas echt de fietstocht, die vandaag niet zo lang was ( ca 24 km). We reden langs hoge rotsen, door dorpjes en door fruit en wijngaarden. We hebben even gerust bij de pont van Weissenkirchen. Deze pont hing aan een lange kabel die over de Donau was gespannen. Met behulp van zijn roeren bracht de pontbaas de pont van de ene naar de andere kant, puur op de stroom van de Donau.

Bij het volgende pontje, een voetveer, staken wij de rivier over om het dorpje Dürnstein te bezoeken, met de opvallende blauwe kerktoren. Voor veel geld kon je de kerk vsn binnen bezoeken. Dat hebben we dus niet gedaan. Na het dorpje, dat een middeleeuwse sfeer uitstraalde, rondgelopen te hebben, hebben we langs de waterkant een appeltje genuttigd. Het was inmiddels behoorlijk warm geworden, dus zochten we steeds de schaduw op.  Het laatste stuk naar onze volgende overnachtingsplaats was nog maar 5 km fietsen. Via de brug kwamen wij aan de overkant bij Mautern. Het opgegeven adres, vlakbij het centrum van dorpje, vonden wij al snel. Na de bagage naar de kamers gebracht te hebben, zijn we tegenover het stadhuis wen ijsje gaan eten. Daarna hebben wij ons opgeknapt om later op hetzelfde pleintje te gaan eten in de Gasthof tegenover het stadhuis. We konden gelukkig eten op het binnenpleintje van wat eens een boerderij geweest moet zijn. We hebben er prima gegeten. Later, weer terug bij ons nachtverblijf, hebben we nog een tijdje gezellig op het binnenplaatsje zitten kletsen bij kaarslicht onder het genot van een wijntje. De hemel was nog steeds wolkeloos en het steelpannetje goed zichtbaar. Heel romantisch allemaal.